Lorin’le birinci yurtdışı seyahatimize çıkmadan yaklaşık bir hafta evvel, ona ülke sonlarının dışında olacağımızı anlatmak istedim. Beyhude bir efordu lakin en azından 3.5 yaşındaki bir çocuğu bu kadar ciddiye almamam gerektiğini öğrenmiş oldum. Şöyle bir girizgâh yaptım hususa: “Bak kızım orası bizim ülkemiz değil, diğer lisan konuşuluyor. Yemekleri, insanları hatta kuralları bile farklı… Ülkenin ismi da Mısır.” Denizini, kalacağımız otelin fotoğraflarını falan gösterdim. Çok beğendi “Demek Mısır’a gidiyoruz anne” dedi. Bu kadar zeki bir çocuk doğurduğum için kendimle nasıl gurur duydum, anlatamam. İki gün sonra sabah okula gitmek için onu uyandırdığımda “Mısır tarlasına bugün mü gidiyoruz anne” sorusuyla yıkıldı dünyam. Mevzuyu oracıkta kapattım.
Uçak saatleri gece yarısından sonra olsa da Lorin seyahat heyecanıyla huysuzluk yapmadı.
Vizesiz gidebilirsiniz
Haftasına Şarm El-Şeyh uçuşu için yoldaydık. Seyahat ayrıntısına ilişkin birinci parantezi buraya açmak istiyorum. Şarm’a hem Türk Hava Yolları hem de Pegasus uçuyor. Ama ikisinin de gidiş-dönüş saatleri gece yarısı ve sonrasında. Çocuklar için hiç uygun uçuş saatleri değil lakin Lorin tatilin heyecanıyla seyahatte çok memnundu. Uyku saati geçmesine karşın hiç lakin hiç arıza çıkarmadı. Ne de olsa mısır tarlası görecekti yavrucuk…
Şarm El-Şeyh hâlâ Mısır ve İsrail ortasında bir ihtilaf bölgesi. Mısır’ın polisi var fakat askeri gücü yok örneğin. Yerleşik hayat da neredeyse hiç görülmüyor, kent otellerle dolu bir tatil cenneti. Biz Türk markasından vazgeçmeyerek Rixos Premium Seagate’te kalmayı tercih ettik. Rixos’un burada iki farklı oteli var, biri 16+ yaş kümesi başkasıysa çocuklu aileler için. İki otelin hem mutfağında hem de idare kısmında Türk çalışanlar var. Türklere çok yardımcı oluyorlar. Sabaha karşı 5’te otelde olmanıza karşın odanız hazır oluyor ve son gün geç çıkış için ellerinden geleni yapıyorlar.
Hatta gece 12’ye kadar otelin tüm imkânlarından yararlanmaya devam edebiliyorsunuz. Lorin seyahat boyunca çok memnundu fakat oteldeki çocukların Türkçe konuşmadığını fark ettiğinde oldukça üzüldü. Bir orta Türk bir aileye rastladık ve Lorin onların Türkçe konuştuğunu duyunca nasıl heyecanlandı anlatamam; “Ben Türkçeyim, ben Türkçeyim” diye bağırarak yanlarına koştu çabucak. Kıyı boyunca oteller yan yana sıralı, her bütçeye uygun konaklama seçenekleri mevcut. Biz deniz, kum, güneş tatili için gittik ve otelden çıkmadık. Aslında dışarıda yapacak pek bir şey de yok. Bir küçük çarşı ve bir cami görebiliyorsunuz. Siz isterseniz akşamları çölde safari tipine katılabilirsiniz. Ya da bir akşamı ırmakta bot tipi yaparak geçirebilirsiniz. Değerli bir parantez daha; Şarm El-Şeyh’e gitmek için vizeye gerek yok.
Birlikte deniz kabuğu topladık. Yasak olduğunu bilseydik natürel ki yapmazdık.
Ayrıca tipe gereksiniminiz olmasa da çeşitten bilet satın almak daha uyguna geliyor. Kızıldeniz’in neden bu kadar meşhur olduğunu başımı suya soktuğum anda anladım. Bu mevzudan uzun uzun bahsetmek istiyorum lakin öncesinde daha hayran olduğum kıyı müdafaa kanunlarına değineceğim. Binlerce canlının yaşadığı o rengârenk sualtı tüm turistlere açık elbette ancak inanılmaz kuralları var. Ucu bucağı olmayan bu denizde bir tane motorlu tekne görmek mümkün değil. Ne jet ski’ye müsaade var ne parasailing (deniz paraşütü) motoruna… O denli yatınızla falan da açılamıyorsunuz. Hatta oteller iskelelerinde tamir yapmadan evvel bakanlıktan müsaade alıyormuş. İşte budur!
Denizler ve altındaki hayat fakat bu türlü korunabilir. Gündüz tekne çeşidi yapmak isterseniz Ras Muhammed’e giden tekneler kalkıyor. Kişi başı 40 dolar, çocuk 20 dolar. Öğlen yemeği fiyata dahil fakat dalış da yapacağım diyorsanız 25 dolar daha ödemeniz gerekiyor. Hem bütçesinden hem 1.5 saat süren yolu yüzünden tekne tipine Lorin’le katılmak bizi korkuttu. Çekimser davranıp birinci günü otelin plajında geçirmeye karar verdik. Ve bingo! Tekne tipinde göreceğimizi umduğumuz mercanlar ve rengârenk balıklar bizim otelin iskelesinin önündeler! Hatta kocaman bir balıkla yüzdüm ve o anları telefonumla kaydettim. Hürriyet Seyahat’in Instagram hesabından reels görüntümüze bakmanızı tavsiye ederim. Burada hayatım boyunca unutamayacağım renkler ve canlılarla tanıştım.
Palet ve bir deniz gözlüğüyle nefesinize azıcık güveniyorsanız balıklara dokunabilirsiniz bile. Yalnız mercanlara yaklaşmak yok, aslında iskeledeki vazifeli çabucak düdük çalıp sizi bayağı azarlıyor. Yalnızca bir şnorkel takıp yüzünüzü denize sokarak bile bu eşsiz keyfi yaşayabilirsiniz. Değişik bir terapi. Sualtındaki o ahenk keşke suyun üstünde de olsa diyorum her daldığımda. Yüzme bilmiyorsanız otel iskelesinde can yelekleri var. Küçük çocuklardan yetişkinlere herkes bu eşsiz hoşluğa merhaba diyebiliyor. Şarm El-Şeyh’e gitmek için ülkü tarihler marttan mayısa ve eylülden kasıma kadar diyebiliriz. Biz eylül başında oradaydık. Hem hava hem deniz yeteri kadar sıcaktı. Kış aylarında tekrar gitmeyi çok isterim lakin denizi çok dalgalı olduğundan dalış için kelam vermiyorlar.
Saygı duyuyorum…
Rixos’un 850 metrelik iskelesinin sonundan denize girebiliyorsunuz. Oraya gelene kadar çok sığ bir su var. Üstelik bir sabah uyandığınızda gel-git sebebiyle orada deniz yerine kum görebiliyorsunuz. İskelenin orta noktasında çocukların beline, sizin dizinize gelen bir derinlik mevcut. Çocuklu ailelerin hepsi burada takılıyor. Lorin’le bu kısımda hayli yüzdük ve deniz kabuğu topladık. Yasak olduğunu bilseydik alışılmış ki yapmazdık. Hatıra bir deniz kabuğu dahi çıkarmanız yasak. Sahiden çok hürmet duyuyorum. Artık kışın yaz tatili yapmak için Şarm El-Şeyh’i tercih etme ihtimalimiz hayli yüksek. Keşke herkesin fırsatı olsa da Kayıp Balık Nemo ve renkli arkadaşlarının dünyasına katılabilse…
