Ailesinin 60 yıl evvel kurduğu müteahhitlik ve inşaat materyalleri ticareti işini devralarak 30 yıl emek verip büyüten 47 yaşındaki Uğur Bitim’in hayatı, 2007 yılında geçirdiği beyin ameliyatıyla değişti.
Streslerinden uzaklaşmasını isteyen tabibinin tavsiyesine uyan Bitim, arkadaşının yönlendirmesiyle iş yerinin küçük bir kısmında antika koleksiyonu oluşturmaya başladı.
Hobisi kısa müddette tutkuya dönüşen Bitim, işlerini kardeşine ve yeğenlerine devrederek büsbütün antikacılığa yöneldi.
Bitim, koleksiyonu her geçen gün büyüyünce inşaat gereçleriyle dolu 2 bin 500 metrekarelik iş yerini antika dükkanına dönüştürdü.
Eski yıllardan kalma binin üzerinde antika eşya biriktiren Bitim’in koleksiyonu, görenleri eski vakitlere götürüyor.
Aynı vakitte Selçuklu Antikacı ve Koleksiyoncular Derneği Lideri olan Uğur Bitim, hiç alakası olmayan antika koleksiyonerliğine, arkadaşının ısrarıyla başladığını söyledi.
“BU İŞİN SONU, YERİ, YURDU YOK”
Antikacılığın kendini çok kısa bir müddette içine çektiğini belirten Bitim, vaktinde kırıp çöpe attığı radyoları parayla tekrar alır hale geldiğini lisana getirdi.
Antikanın insanı farklı bir tesir altına aldığına dikkat çeken Bitim şöyle konuştu:
“Bu antika hastalığı benim kanıma işledi. O denli bir tutku ki bu kadar olabileceğini varsayım etmezdim. Mesela birinde gece yarısı telefon geldi İstanbul’dan. Bir pikap çalar almak için kalkıp 600 kilometre gittim. Onu getirirken ardına haber geldi Gaziantep’e gittim. Antika hastalığı insanı Türkiye’nin bir ucundan bir ucuna sorgusuz sualsiz götürür. Yurt dışında bir eser göreyi m Almanya’dan, Fransa’dan, İtalya’dan alır gelirim. Bu işin hududu, yeri, yurdu yok. Dünyanın bir ucunda da olsa gidersin alır gelirsin.”
Koleksiyonundaki yapıtların maddi bedelinin kendisi için ikinci planda olduğunu kaydeden Bitim, birden fazla vakit eski kültürlere sahip çıkma hevesiyle yaşanmışlıkları hayal etmenin büyüsüne kapılıp gittiğini söz etti.
Koleksiyonundaki birtakım kesimlerin eşsizliğini vurgulayan Bitim, şöyle konuştu:
“Eserlerimin birçok Türkiye’de ender bulunan kesimler. Mesela bir tane Osmanlı telefon santralim var. Türkiye’de ikincisini bulan olursa parasız veririm. 1950’lerden televizyon kameraları var. 1940’ların eski sinema makineleri var. Emsalsiz fotoğraf makinelerim var. Eski sandıkları toplayıp restore ediyorum. Ahşaba ve mobilyaya ilgim biraz daha fazla. Elimde 10 bin liraya da eser var, 500 liraya da. Mesela elimde bir tane ayna var, Osmanlı devri, Ermeni el işlemesi. 110 yıllık bir mobilya ekibim var.”
Bitim, bulduğu birtakım hasar görmüş yahut bozulmuş yapıtları de alıp tamir ve tadilattan sonra eski haline getirdiğini, bundan da farklı bir keyif aldığını lisana getirdi.